NAV-reformen på feil spor

NAV var ein god ide. Brukarar skulle sleppe å gå kanossagang mellom forskjellige etatar.Gjennom ei dør skulle dei få den hjelpa dei hadde behov for, enten det dreide seg om trygdeytingar, arbeidsmarkedtiltak eller sosialhjelp. Reformen ville sjølvsagt stille store krav til sakshandsamarar som må orientere seg utanfor det saksområdet dei i utgangspunktet kan best. Det naturlege ville vere å etablere tverrfaglege team med sakshandsamarar med bakgrunn frå forskjellige etatar som hjalp klientane i fellesskap og bygde gjensidig kompetanse. I ein overgangsfase ville det krevje auka ressursar i dei lokale NAV-kontora for at dette skulle fungere godt.

Men kva skjedde? Dei lokale NAV-kontora fekk ferre stillingar, ikkje fleire. Dei mista mynde til å fatte vedtak om ytingar I staden vart det oppretta ei ny andrelinjeteneste - forvaltningseiningane - som skulle motta utgreiingar frå lokalkontora og så behandle dei på nytt.

Stikk i strid med intensjonen i reformen, vart ressursar og beslutningmynde fjerna frå dei som kjente klientane. Vi har fått dobbelt sakshandsaming og auka byråkrati kombinert med redusert kapasitet, kompetanse og myndigheit hos dei som møter klientane.

Resultatet ser vi no med kjempelange sakshandsamingskøer, folk som ikkje får dei råda dei treng og dei pengane dei treng.

Kven tar ansvaret for denne katastrofale feilorganiseringa? Bjarne Håkon Hansen? Og korfor blir den ikkje retta opp? Prestisje?

Legg ned desse andrelinjekontora. Overfør sakshandsamarar og beslutningsmynde tilbake til dei lokale NAV-kontora der det høyrer heime.

http://www.dagbladet.no/2009/02/23/nyheter/politikk/innenriks/regjeringen/finanskrisen/5005520/